Het is duidelijk dat het onderwijs zich moet
aanpassen aan de snel veranderende maatschappij. Maar wat betekent dit voor de
leerkrachten van nu en voor de studenten, de aankomende leraren?
Afgelopen jaren ervaarde ik zelf dat door na
elke lesdag stil te staan bij hoe ik de lesstof beter of anders kon overbrengen,
ik een leraar in ontwikkeling was. Door nieuwere inzichten uit te proberen en
toe te passen probeerde ik de leerlingen te inspireren en motiveren. Op de
laatste dag van het schooljaar vroeg ik de leerlingen wat het meeste indruk had
gemaakt. En ja, een aantal van hen benoemde juist die lessen waarbij ik buiten
mijn comfortzone was getreden. Lessen waarbij de kinderen zelf op ontdekking
konden gaan en hun eigen weg mochten vinden. Lessen waarbij ze ontdekkend tot
leren kwamen.
Is het leren van nu de kinderen als zelfstandig
individu een eigen weg te leren vinden in deze snel veranderende maatschappij?
De zoektocht naar bovengenoemde vraagt om
veerkracht van leerkrachten, scholen en het onderwijs in het algemeen. Dit
vergt reflectie van zowel de scholen, de leerkrachten maar ook de leerlingen.
Dit is dan ook waar studenten op getraind worden. Op het reflecteren op hun
eigen leerproces, binnen de opleiding maar ook binnen hun eigen aan te bieden
onderwijs.
Daarom pleit ik er ook voor om je als
lesgevende open te stellen voor die momenten waarbij je de ogen van de
leerlingen ziet twinkelen, de kwartjes ziet vallen en de leerlingen niet willen
stoppen met werken omdat ze zo lekker bezig zijn. Stel jezelf dan de vraag wat
hebben de kinderen nu van mij als leerkracht nodig? De leerlingen wijzen ons
impliciet de weg…
Beike van den Eeden
Stagecoördinator en opleider in school STAIJ
